Een egel op de wastafel 

Destijds schreef ik, om voor te lezen, het (lees)boekje Een egel op de wastafel voor mijn kinderen—kinderen die inmiddels zelf moeder zijn. Momenteel ben ik bezig het boekje te herzien, eventueel uitgebreider te schrijven en van illustraties te voorzien. Aanvankelijk dacht ik eraan om het te vullen met tekeningen gemaakt door mijn (klein)kinderen. Omdat ik het echter commercieel aantrekkelijk wil maken voor een groter publiek, ben ik nog op zoek naar een student(e) die het spannend vindt om met mij samen te werken, wellicht als studieproject. Ik hoor graag van je.

 Een mailtje is gauw verzonden en een telefoontje snel gepleegd. 

Hieronder staat deel 1 van 10. Deze heb ik voor mijn 65ste verjaardag van de kinderen gekregen.

Ben je ook benieuwd naar hoofdstuk 2 van voorlopig de 10, dan zie ik je graag terug in- of na week 22, volgens de planning is dat de eerste week van juni.

Dit is de versie na de herziening van 16 maart 2025

Deel 1 - Een egel op de wastafel

Een egel op de wastafel

De warme zomer is voorbij. Buiten is het al vroeg donker en Nienke ligt in bed. Deze nacht slaapt ze bij oma en opa.

Oma heeft twee extra dekens over haar heen gelegd omdat Nienke het oh-zoo koud heeft. En dat is best wel vreemd, want toen opa haar eerder naar bed bracht, had ze het nog heel warm.

In het andere bed slaapt haar zusje Anne.
‘Mummelmummel,’ mummelt ze zacht in haar slaap.

Tussen de bedden van Nienke en Anne ligt op de grond een luchtbed. Daarop slaapt broertje Job. Hij mag vannacht bij Nienke en Anne op de kamer slapen. Mama en papa zijn vannacht ver weg. Ze zijn naar een feest. Maar morgenmiddag komen ze hun weer halen.

Nienke is nu al twee dagen niet naar school geweest.
Vanmorgen is de dokter komen kijken  omdat ze erg veel pijn in haar keel heeft. Hij voelde aan haar hals en vroeg haar om 'aaaah' te zeggen. En hij keek met een ijsstokje in haar keel.

‘Blijf jij nog maar een paar dagen in bed,’ zei de dokter vriendelijk. Daarna heeft oma boodschappen gedaan. Nienke kreeg daarna een drankje. Hmm, dat smaakt een beetje naar frambozen en het is best wel lekker.

Nu is het weer erg koud.
Buiten raast de wind en de regendruppels tikken hard tegen het raam van het kamertje. De regendruppels lijken wel te fluisteren. Soms flitst het licht heel fel en dan klinkt er een harde knal, soms wel een paar keer achter elkaar.

"Boemerdeboemboem," klinkt het weer.

Door het raam ziet Nienke de takken van de bomen wild heen en weer zwaaien. Ze wil wel slapen en doet haar ogen dicht. Maar nu het

Nienke kijkt nog eens goed rond. Wat raar… knipoogt Pop Peter nu echt naar haar, of lijkt dat maar zo?

Op de wastafel staat de beker met haar tandenborstel.
En naast de beker… lijkt haar haarborstel wel te bewegen, alsof hij mee heen en weer zwaait op het waaien van de wind buiten.

Pfff, wat is het nu weer warm. Nienke voelt aan haar voorhoofd. Er zitten allemaal zweetdruppeltjes op.
En nu moet ze ook haar neus nog snuiten. Ze tilt het kussen op om haar zakdoek te pakken.

Maar wat is dat nu? Haar zakdoek is een slang geworden! Hij kronkelt langzaam door het bed.

‘Oma, oma!’ roept Nienke bang.

Gelukkig hoort ze voetstappen op de trap. Het is oma.
Nienke moet huilt en vertelt over de slang onder haar kussen. Maar als oma kijkt, ligt er alleen maar een zakdoek. De slang is gewoon weer een zakdoek geworden.

‘Kom, snuit je neus even,’ zegt oma zacht.

Dan komt ook opa naar boven. Hij voelt aan haar voorhoofd.
‘Je hebt koorts meisje, ik zal je gauw een pilletje geven,’ bromt hij met zijn zware stem.

Nienke slikt het vieze tabletje door en drinkt gauw een paar slokjes water. Daarna legt opa de dekens over haar heen en stopt haar nog eens goed in. Hij aait door haar haren en geeft zachtjes een kusje op haar voorhoofd.

‘Ga nu maar lekker slapen,’ zegt oma.

Dan hoort ze een stemmetje onder haar kussen zacht roepen:
‘Nienke, Nienke, word eens wakker. Je ligt op me en ik kan mij niet bewegen!’

Ze tilt haar kussen op… en daar ligt de slang weer.
Maar deze keer is ze niet zo bang want de slang zwaait vriendelijk met zijn kop.

‘Niet schrikken hoor,’ slist hij. ‘Ik wilde je niet wakker maken, maar ik kreeg het een beetje warm onder je kussen.’

Met grote ogen kijkt Nienke de kamer rond.
Knipoogt Pop Peter nu naar haar. Of komt dat alleen maar door de schaduw?
Meneer Kikker zegt: ‘Kwaak, kwaak!’ Maar is het nu echt, of droomt ze het alleen maar?

Ze kijkt nog eens naar de wastafel, naar de beker. Maar wat is dat nu, want naast de beker met de tandenborstel…
…zit een klein egeltje. Stil, alsof hij daar al die tijd al heeft gezeten.

Nienke knippert met haar ogen. Droomt ze het nu, of is het dit keer echt echt?

 

Uit een 'Egel op de wastafel - Hoofdstuk 1 van 10

Voor de realisatie van de tweede oplage is mijn keuze gevallen op Uitgeverij De Patrijs. Momenteel zijn ze de offerteberekening aan het maken. Als deze binnen is en we komen samen tot een akkoord, dan laat ik jullie snel weten hoe het er voor staat.

Deel 2

Hier komt het tweede deel - de titel is nog niet bekend.

Deel 3

Hier komt het derde deel - de titel is nog niet bekend.

Deel 4

Hier komt het vierde deel - de titel is nog niet bekend.